பயிர்களுக்குத் தேவையான சத்துகளும் பற்றாக்குறை அறிகுறிகளும்!

வளர்ந்து வரும் மக்கள் பெருக்கத்தின் காரணமாக, உலகெங்கிலும் ஏற்பட்டு வரும் மண் மற்றும் நீர் நெருக்கடியில், மண் சீர்கெட்டு மாசடைகிறது. அதனால், இயற்கை வளமும் குறைகிறது. 19-ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதிக் காலத்தில், உலகளவில் தானிய உற்பத்தி இரு மடங்காகப் பெருகியது. தற்போது பாசனத் திட்ட முறைகள், சாகுபடிக்கு ஒவ்வாத நீர், பயிர்ச் சத்துகள் பராமரிப்பின்மை, குறிப்பாக, மானாவாரி நிலங்களில் சீராக உரமிடாதது போன்றவற்றால், உணவு தானிய உற்பத்திக் குறைவாக உள்ளது. எனவே, தானிய உற்பத்தியைப் பெருக்க வேண்டிய நிலையில் உள்ளோம்.

இந்தியாவின் மக்கள் தொகை 140 கோடியைக் கடந்து விட்ட நிலையில், சுமார் 300 மில்லியன் டன் உணவுப் பொருள்களை உற்பத்தி செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளோம். அடுத்த இருபது ஆண்டுகளில் இரண்டு மடங்கு உணவு உற்பத்தியை அடைய வேண்டும். ஆகவே, மண் மற்றும் நீர் நிர்வாக மேம்பாட்டை நாம் முழுக் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டிய நிலையில் உள்ளோம். ஆனால், பெருகிவரும் மக்கள் தொகை காரணமாக, காடுகளை அழித்து விளை நிலங்களாக மாற்றும் போது, மண்ணின் தரம் குறையும்.

இந்நிலையில், பயிர்களுக்குத் தேவையான சத்துகளைச் சரிவிகிதத்தில், தேவையான அளவில் இடுவதே சமச்சீரான உரமிடல். தொடர்ந்து சமச்சீரற்ற முறையில் உரமிடுவதால் மகசூலும் மண்வளமும் குறையும். இதனால், பயிர் உற்பத்தித் திறன் குறைவதோடு, விளைபொருளின் தரமும் வருவாயும் குறையும்.

மண்வளம் என்பது, பயிர் வளர்ச்சிக்குத் தேவையான சத்துகள் போதியளவில், கிடைக்கும் வடிவத்தில் இருப்பதாகும். பயிரின் வேர் வளர்ச்சிக்கு ஏற்ற காற்றோட்டம், வெப்பம், நீர் ஊடுருவும் தன்மை போன்ற பௌதிகக் குணங்களைக் கொண்டதாகவும், களர், உவர் மற்றும் நச்சற்றதாகவும் இருக்கும் மண்ணே வளமான மண்ணாகும். மண்ணில் அங்ககக் கரிமம் அதிகமாக இருந்தால் தான், மண்ணில் இடும் உரங்கள், பயிர்களுக்கு எளிதில் கிடைக்கும்.

பயிர்ச் சத்துகள்

பயிர்கள் நன்கு வளர்ந்து தரமான மகசூலை அதிகளவில் தருவதற்கு, 17 முக்கிய ஊட்டங்கள் தேவை. பயிர்களுக்குத் தேவைப்படும் இந்தச் சத்துகள், மண் மற்றும் பயிர்களில் காணப்படும் அளவை அடிப்படையாகக் கொண்டு, பேரூட்டங்கள், இரண்டாம் நிலை ஊட்டங்கள் மற்றும் நுண்ணூட்டங்கள் என்று வகைப்படுத்தப் படுகின்றன.

அதாவது, தழைச்சத்து, மணிச்சத்து, சாம்பல் சத்து ஆகியன பேரூட்டங்கள் என்றும், கால்சியம், மக்னீசியம், கந்தகம் ஆகியன இரண்டாம் நிலை ஊட்டங்கள் என்றும், துத்தநாகம், தாமிரம், இரும்பு, மாங்கனீசு, போரான், மாலிப்டினம் ஆகியன நுண்ணூட்டங்கள் என்றும் பிரிக்கப்படுகின்றன.

பேரூட்டங்கள்

பயிர் வளர்ச்சிக்குப் பலவகைச் சத்துகள் அவசியமாகும். இவற்றில், தழைச்சத்து (நைட்ரஜன்), மணிச்சத்து (பாஸ்பரஸ்), சாம்பல் சத்து (பொட்டாசியம்) முதலியன, பயிருக்கு அதிகளவில் தேவைப்படுவதால், இவை பேரூட்டங்கள் எனப்படுகின்றன. இந்த ஊட்டங்கள் முக்கியப் பயிரூட்டங்கள் ஆகும். ஏனெனில், இந்தச் சத்துகள் இல்லாவிடில், பயிர்கள் நன்கு வளர்ந்து நல்ல விளைச்சலைத் தர முடியாது.

பயிர்களில் சத்துகளின் வினைகள் மற்றும் பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: பேரூட்டங்கள்

தழைச்சத்து: புதிய செல்கள் மற்றும் மரபணுக்கள் உருவாகத் தழைச்சத்து அவசியம். தழைச்சத்து இல்லாமல் பச்சையம் உருவாவதில்லை. எனவே, இலைகள் வெளிரி, ஒளிச்சேர்க்கை தடைபட்டு விடும். செடிகளின் வளர்ச்சி, ஒளிச்சேர்க்கை, சுவாசம், இனச்சேர்க்கை, மகசூல், முதிர்ச்சி ஆகிய அனைத்தும், தழைச்சத்தைச் சார்ந்தே அமைகின்றன.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: பயிர்கள் வளர்ச்சிக் குன்றியிருக்கும். அடியிலைகள் மஞ்சள் நிறமாக மாறும். வயல் முழுவதும் மஞ்சள் கலந்த பச்சை நிறமாகக் காட்சியளிக்கும்.

மணிச்சத்து: இது, பயிருக்கு வீரியத்தைத் தருகிறது. இலைகளில் உற்பத்தியாகும் உணவை விதைகளில் சேகரிக்க, மணிச்சத்தின் இயக்கம் முக்கியம். செடி வளர்ச்சியும் வேர் வளர்ச்சியும் சீராக நடைபெற, மணிச்சத்து உதவி செய்கிறது.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: பயிர்கள் வளர்ச்சிக் குன்றியிருக்கும். தூர்க் கட்டுதல் குறைந்து விடும். இலைகள் கரும்பச்சை நிறமாக மாறி, நெட்டுக்குத்தாக இருக்கும். மணிகள் பிடித்தல் குறைந்து விடும்.

சாம்பல் சத்து: மண்ணிலிருந்து வேர்கள் உறிஞ்சிய நீரை, செடியின் அனைத்துப் பாகங்களுக்கும் சீராகப் பிரித்தளிக்கும் பணியைச் சாம்பல் சத்து செய்கிறது. இலையில் உள்ள துளைகள் முழுவதும் திறந்து மூடுவதைச் சாம்பல் சத்துக் கட்டுப்படுத்துகிறது. இதனால், வறட்சியின் போது, இலைகள் வழியே நீர்ச்சத்து வெளியேறி விடாமலும், ஒளிச்சேர்க்கைக்குத் தேவையான கரியமில வாயு தாராளமாகக் கிடைக்கவும் வழி செய்கிறது.

மேலும், செடிகளுக்குத் தேவையான பூச்சி மற்றும் நோயெதிர்ப்பு, வறட்சியைத் தாங்கும் திறனை அளிக்கிறது. பல்வேறு சத்துகளைச் சரியான அளவில் பயிர்கள் கிரகிக்கவும், பயன்படுத்தவும், சாம்பல் சத்து உதவுகிறது.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: நீண்ட பழுப்புப் புள்ளிகள், இலையின் நடுவிலிருந்து நுனி வரை காணப்படும். முதிர்ந்த இலைகளில் இப்புள்ளிகள் அதிகமாகக் காணப்படும்.

இரண்டாம் நிலை ஊட்டங்கள்

சுண்ணாம்புச் சத்து: செல் சுவர்களில் முக்கிய அங்கம் வகிக்கிறது.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: பழங்கள் அழுகியிருக்கும். கசப்பான திட்டுகள் காணப்படும்.

மக்னீசியம்: இது, பச்சை நிறத்துக்குக் காரணமான, குளோரோபில் மூலக்கூறின் மைய அயனியாகும்.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: அடியிலைகள் குங்குமச் சிவப்பு நிறமாக மாறும்.

நுண்ணூட்டங்கள்

துத்தநாகம், தாமிரம், இரும்பு, மாங்கனீசு, போரான், மாலிப்டினம் ஆகியன, மிகவும் குறைவாகவே பயிர்களுக்குத் தேவைப்படுவதால், நுண்ணூட்டங்கள் எனப்படுகின்றன.

இரும்பு: பச்சையம் உற்பத்தி மற்றும் நொதிகளின் செயல்பாட்டில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: இளம் இலைகளின் நரம்பிடைப் பகுதிகள் வெளுத்தும், நரம்புகள் பச்சை நிறத்திலும் இருக்கும்.

துத்தநாகம்: புரதச்சத்து உற்பத்தியில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது. செடிக்கு எதிர்ப்பு சக்தியை அளிக்கிறது.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: பச்சையமிழந்த இலைப்பகுதிகளில் உள்ள திசுக்கள் மடிந்து விடும். செடியின் நுனியில் இலைகள் சிறுத்துக் கொத்தாகக் காணப்படும்.

மாங்கனீசு: ஒளிச்சேர்க்கை மற்றும் நொதிகளின் செயல்பாட்டில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: இளம் இலைகளின் நரம்பிடைப் பகுதி வெளுத்து, வலைப் பின்னலைப் போலக் காணப்படும்.

தாமிரம்: ஒளிச்சேர்க்கை மற்றும் நொதிகளின் செயல்பாட்டில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: இளம் இலைகள் கரும்பச்சை நிறத்தில் சுருண்டும் மாறுபட்டும் காணப்படும்.

போரான்: செல்களின் நீர்ப்பிடிப்புத் தன்மையை நிலைப்படுத்தல் மற்றும் சர்க்கரை உற்பத்திக் கடத்தலில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: பழங்கள் சுருங்கியும் உருமாறியும் இருக்கும். பழத்தோல் தடித்தும் வெடித்தும் இருக்கும்.

மாலிப்டினம்: நைட்ரஜனைக் கிரகிக்க உதவுகிறது. நொதிகளின் செயல்பாட்டில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது.

பற்றாக்குறை அறிகுறிகள்: இளம் இலைகள் சாட்டையின் வாலைப் போல நீண்டும், இலைப்பரப்புக் குறுகியும் காணப்படும்.

முனைவர் ப.மாலதி, முனைவர் கு.ம.செல்லமுத்து, மண்ணியல் மற்றும் வேளாண் வேதியியல் துறை, தமிழ்நாடு வேளாண்மைப் பல்கலைக் கழகம், கோயம்புத்தூர்.